De lichtheld

Er was eens een jongen van 10 jaar.

Hij voelde zich een koning en hij maakte zelf kronen van papier.

Alle mensen moesten doen wat hij graag wilde.

Ze moesten zelfs een buiging maken als hij voorbij kwam, omdat hij zogenaamd zo belangrijk was.

Hij kreeg alles wat hij graag hebben wilde.

Maar ondanks dat iedereen hem alles gaf, was hij niet echt gelukkig.

Hij mopperde veel en zijn moeder was heel verdrietig als hij zo gemeen deed.

Toch bleef zijn moeder heel veel van hem houden, want zij zag altijd dat hij een lichtje in zijn hart had.

Soms scheen dat lichtje niet zo hard, maar het ging nooit uit.

Mama zei "Het lichtje zorgt ervoor dat je lieve gedachten krijgt".

De jongen kon haar niet geloven en ging maar door met streken uithalen en hij kreeg steeds meer boze gedachten.

Op een dag zei zijn moeder:

"In jouw hart woont een lichtheld. Die held zorgt ervoor dat het licht in jou altijd blijft branden".

"O ja, en hoe doet hij dat dan?", vroeg de jongen.

"Door mooie gedachten houdt hij het licht brandend", antwoordde zijn moeder zachtjes.

"Noem een eens een paar voorbeelden, mama".

"De held zegt dan bijvoorbeeld in zichzelf: 'Wat is het hier fijn, ik geniet van elk moment, vandaag is de beste dag'.

Of: 'Iedereen is uniek en 100% goed, fouten zijn goede ervaringen, alles is mogelijk, verandering is juist goed'.

En dan gaat het lichtje in je hart steeds feller schijnen.

De held doet heel belangrijk werk, want met zijn licht maakt hij mensen vanbinnen gelukkig".

De jongen vond het verhaal van de held heel bijzonder.

Mama zei: "De lichtheld woont in jóuw hart, dus eigenlijk ben jij zelf de lichtheld. Als je hem wilt voelen moet jij dus zelf de mooie gedachten maken"

"Oh dat is een makkie', antwoordde de jongen. "Ik kan die zinnen gewoon nazeggen hoor".

Mama zei: "De lichtheld zegt niet alleen de zinnen in zichzelf maar hij vóelt de zinnen ook echt vanbinnen.

Dan brandt het licht nóg sterker, net zo hard als de zon".

"Uh, dat lijkt me een heel stuk moeilijker. Waar moet ik beginnen? Ik heb zoveel nare gedachten…."

Mama antwoordde: "De lichte gedachten zijn altijd sterker dan de nare gedachten. Zullen we het eens gaan proberen?

Doe maar alsof jouw held een lichtzwaard in zijn hand heeft, en daar jaagt hij alle nare gedachten mee weg.

Hij is echt een hele sterke held en hij woont in je hart. Vertrouw er maar op".

"Goed", zegt de jongen. "Mijn eerste nare gedachte is dat je een rotmens bent".

"Oké", zegt mama: "Ga nu in je gedachten naar de lichtheld in je hart.

Je held raakt met het lichtzwaard de nare gedachte aan en dan is ie floeps weg. Het lijkt wel tovenarij!

Doe je ogen maar dicht, dan kun je het beter vanbinnen zien".

"Héééé, het klopt mam, ik zie mijn lichtheld met het lichtzwaard. Hij doet het echt! Wauw, gaaf mam!"

"Wil je er nóg een proberen?", vraagt mama.

“Ik haat jou, is ook zo’n nare gedachte, hè? Eens kijken of mijn lichtheld die ook kan weg floepsen.

Yes, yes yes, mijn held is de sterkste van de hele wereld. Tadaaaa!"

"Wat was je lichte gedachte?"

"Ik heb de liefste mama van de wereld".

"En jij bent mijn grote sterke lichtheld", zegt mama terwijl ze haar zoon een warme knuffel geeft.