Ja natuurlijk

 

Ja natuurlijk

 

Dit vind ik twee van de mooiste woorden die er bestaan. 

Ik vind het zo fijn klinken als iemand: ‘Ja natuurlijk’, antwoordt op mijn vraag.

Zonder er over na te hoeven denken, zonder mitsen, maren of voorwaarden, maar gewoon een volmondig ‘ja’.

Het meeste hoor ik het woord uit monden van mensen bij wie het zorgen in het bloed zit en bij wie het een natuurlijke vanzelfsprekendheid is om mee te bewegen met de ander.

Ik mag me gelukkig prijzen dat de hulpen die in mijn huis ronddartelen, allemaal een zorghart hebben en daardoor ook heel vaak: ‘Ja natuurlijk’ antwoorden als ik iets vraag. 

Dan glunder ik vanbinnen en mijn hart maakt een sprongetje.

 

Eigenlijk had ik vroeger een afkeer van hulp vragen, omdat mijn natuur zelfstandigheid is, maar omdat ik al zoveel jaren in bed lig, komt het tig keer op een dag voor dat ik iets moet vragen en inmiddels ben ik hierin aardig bedreven geworden.

 

Ik heb gemerkt dat de toon de muziek maakt en dat er meerdere manieren zijn om iets te vragen. 

Als ik het met een open mind doe, dan nodig ik iemand vriendelijk uit om iets voor me te doen. 

Zou ik met enige dwang in mijn stem iets eisen, waarbij ik ervan uitga dat de persoon ‘ja’ antwoordt, dan creëer ik een grote kans dat die ander zich gedwongen voelt en mogelijk (innerlijk) de hakken in het zand zet.

 

Als je een vraag stelt, mag de ander ook gewoon ‘nee’ antwoorden. Als je niet van plan bent om de ander de ruimte te geven om 'nee' te zeggen, hoef je immers geen vraag te stellen, want dan is het een eis in plaats van een vraag. Met een eis plaats je jezelf boven de ander en met een vraag ben je gelijk aan elkaar, nietwaar?

 

'Ja natuurlijk’ is een fijn antwoord, maar: ‘Nee, liever niet’, is nét zo goed.

Ik voel dan juist een beetje extra respect omdat diegene voor zichzelf kiest.

Je weet nooit hoeveel innerlijke strijd het die ander heeft gekost om eindelijk ‘nee’ te kunnen zeggen en hoe trots hij/zij dan op zichzelf is.

 

We zijn gewend om meteen allerlei excuses te verzinnen als we een keer ‘nee’ zeggen, 

maar eigenlijk vind ik dat totaal overbodig, omdat ja en nee allebei gelijkwaardig zijn; 

twee kanten van dezelfde medaille. 

En zo mijmer ik gezellig nog even door... Doe je mee?